Zaburzenia z obszaru autyzmu mają podstawę zaburzeń neurorozwojowych. Trudno je rozumieć i leczyć. Objawiają się jako zaburzenia w obszarze mowy, percepcji i ruchu. Opisane po raz pierwszy przez Leo Kannera w 1943 roku dotykają wiele dzieci ze wszystkich grup społeczno – ekonomicznych. Najnowsze statystyki Centres for Disease Control and Prevention CDC  wskazują, że autyzm występuje u jednego na pięćdziesiąt dzieci, a jego diagnozowanie ma tendencję rosnącą. Podkreśla się wielkie znaczenie uczenia się na podstawie rzeczywistych interakcji ze zdrowymi rówieśnikami, toteż edukacja włączająca dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi do szkół powszechnym naprawdę ma sens.