Bajkoterapia

Po co naszym dzieciom opowieści terapeutyczne?

Zapraszamy do zapoznania się z naszymi bajkami.

Podejmowanie trudnych, bolesnych niejednokrotnie tematów w terapii dziecka to nie lada wyzwanie.
Nieumiejętnie poprowadzona rozmowa zamiast służyć postępom w poznawaniu może przynieść efekt
całkowicie odwrotny: zamknąć skutecznie kontakt. Dzieje się tak z prostej przyczyny: rozmowa o tym co
boli nie należy do przyjemności, a przecież każdy z nas instynktownie dba o poczucie osobistego

komfortu.
Stąd właśnie narodził się pomysł pracy z dziećmi przy użyciu opowiadań, które wykorzystują starą i
dobrze znaną w psychoterapii metodę pracy opartą na technice projekcyjnej.
Co to takiego?
Jest to metoda polegająca na prezentowaniu w trakcie terapii materiału wieloznacznego, do którego
odnosząc się nadajemy mu znaczenie właściwe dla własnego sposobu postrzegania świata i siebie w
tymże świecie .
Tym sposobem właśnie uzyskujemy dostęp do treści intra-psychicznych dziecka.
Wówczas poznajemy charakterystyczne mechanizmy obronne, dylematy i trudności i możemy nad nimi
pracować.
Jeżeli prezentowana historyjka jest atrakcyjna i przyciągnie uwagę dziecka mamy otwartą drogę do
sukcesu .
Dziecko identyfikując się z bohaterami opowiadania towarzyszy im w przeżywanych doświadczeniach i
uczy się w jaki sposób można sobie w życiu radzić.
Rozmowa o kłopotach, w które popadają bohaterowie prezentowanych opowiadań jest doskonałą okazją,
aby modelować wiele różnych sposobów na radzenie sobie z przeciwnościami losu.
Zdarzenia prezentowane w opowiadaniach maja jeszcze jedną, bardzo ważna zaletę: pokazują dziecku
świat, który nie zawsze jest łatwy i prosty w obsłudze. Tym samym zaś uczą, że znalezienie dobrych
rozwiązań jest możliwe ale nie zawsze łatwe.
Pomimo trudu warto próbować dla końcowego efektu. W taki sposób modelujemy dziecku cechę
wytrwałości.
W obliczu kłopotów może pojawić się w dziecku poczucie osamotnienia, odsunięcia od reszty
„szczęśliwego„ świata, co każe mu wycofać się i zamknąć we własnym wnętrzu.
Takie „schowanie” na pewno nie służy rozwojowi.
Świadomość, że wiele osób mierzy się z codziennymi trudnościami pomaga i daje nadzieję na lepsze.
Towarzysząc w bezpieczny sposób, bo jako obserwator, dziecko ogląda zmagania z losem innych osób niż
ono samo. To dobry początek i baza aby później radzić sobie z nimi samemu.
Rozumiejąc porażki innych zaczynamy zmieniać w dziecku postawę wobec porażki jako takiej i
zaszczepiamy wiarę w możliwość zmiany.
Analizując zdarzenia z życia bohaterów opowieści pomagamy dziecku zdobywać bezcenne narzędzia,
które będą służyć rozumieniu siebie w relacjach z innymi.
Mądrze przygotowane opowiadanie pozwoli przezwyciężyć kryzysy rozwojowe z którymi każdy
człowiek w procesie dorastania musi się zmierzyć.
W przypadku wystąpienia trudnych i nieoczekiwanych doświadczeń życiowych, które mogą tworzyć
zaczątki dla długoterminowej traumy dajemy siłę pod postacią treści o charakterze psychoedukacyjnym.
Dziecko ma również okazję wystąpienia w roli eksperta – kiedy pytamy go „ jak ono myśli”, „co by
zrobiło na czyimś tam miejscu”.
Tymże sposobem rozbudzamy nawyk myślenia o sposobach na jakie można pokonać trudności aby sobie
z nimi poradzić.
W opowiadaniach terapeutycznych rozbudzamy emocjonalny stosunek do opisywanych bohaterów.
Dziecko przeżywa radość, gniew, wstyd i wiele innych odczuć które ubogacają jego sposób przeżywania
świata.
Postacie z opowiadań pokazują niezwykle ważną rzecz: uczą, że jedno zdarzenie można oglądać z
różnych perspektyw, że istnieją różne punkty widzenia.
Wszystko to wspomaga niezwykle ważny proces mentalizacji bezwzględnie konieczny do radzenia sobie
ze sobą samym i innymi ludźmi.
Ale to nie są zalety wszystkich opowiadań. Należy uważnie wybierać materiał na którym pracujemy.
Dlatego w proponowanej serii „ Bajki spod szafy i spod łóżka też” dajemy Wam profesjonalnie
przygotowane narzędzie które zachowuje wszelkie niezbędne standardy pracy terapeutycznej z dzieckiem.